غلظت hCG در طول بارداری طبیعی در خون و ادرار به سرعت افزایش می­ یابد. همزمان با تروفوبلاست اولیه (تقریباً از زمان لانه­ گزینی) hCG  توسط جفت ترشح شده و در طول هفته های ابتدایی بارداری جسم زرد را حمایت می­ کند. hCG یا گلیکوپروتئین ­های شبه hCG همچنین به وسیله طیف وسیعی از تومورهای تروفوبلاستی و غیر تروفوبلاستی ترشح می شوند. سنجش hCG توسط دستگاه­ هایی با حساسیت و ویژگی بالا در تشخیص حاملگی و اختلالات اولیه بارداری بسیار ارزشمند است.

بر طبق مطالعات انجام گرفته، hCG تقریباً 10 روز بعد از تخمک گذاری قابل تشخیص است و تا اولین عقب افتادگی قاعدگی به  mlU/ml100 می­ رسد. در زمان تخمک گذاری بعدی، مقدار hCG به mlU/ml 200 می­ رسد (تقریباً 28 روز بعد از لقاح). تا ماه سوم پیک hCG به 50000 یا حتی mlU/ml 100000 در ماه سوم می ­رسد، سپس به تدریج کاهش می­ یابد.

در این روش، در ابتدا کالیبراتور hCG، نمونه بیمار یا کنترل به پلیت پوشیده شده با استرپتواویدین اضافه می ­شود. آنتی ­بادی­ های نشان­دار با آنزیم و مونوکلونال بیوتینه (در مقابل اپی توپ­های مشخص و متفاوت hCG) اضافه شده و واکنش ­دهنده ها مخلوط می ­شوند. واکنش بین آنتی ­بادی­ های گوناگون hCG و hCG اصلی یک کمپلکس ساندویچی تشکیل داده که به استرپتواویدین پوشیده بر روی پلیت متصل می­ شود.

بعد از کامل شدن دوره انکوباسیون مورد نیاز، کنژوگه آنتی ­بادی ضد گنادوتروپین جفتی باند شده از کنژوگه آنتی ­بادی ضد گنادوتروپین جفتی- آنزیم باند نشده به وسیله آسپیراسیون جدا می­ شود. فعالیت آنزیم موجود در سطح پلیت به وسیله واکنش با سوبسترای مناسب و تولید رنگ سنجش می­ شود. با استفاده از چندین استاندارد با غلظت گنادوتروپین جفتی معلوم، یک منحنی دوز-پاسخ ترسیم می­ شود که به کمک این منحنی دوز- پاسخ فعالیت نمونه مجهول متناسب با غلظت گنادوتروپین جفتی سنجیده می­ شود.