هورمون پرولاکتین (PRL)، یک هورمون پلی ­پپتیدی تک زنجیره ­ای است که تقریباً 200 اسید آمینه دارد و از لاکتوتروفین ­های هیپوفیز قدامی ترشح می ­شود. فعالیت بیولوژیکی اصلی هورمون در غدد پستانی، رشد غدد و القاء و ابقاء تولید شیر می­ باشد. شواهد نشان می­ دهد هورمون پرولاکتین اثر افزاینده ­ای روی تولید استروئیدها در غدد جنسی توسط LH دارد. افزایش مقدار پرولاکتین سبب مهار سنتز استروئیدها و همچنین مهار سنتز LH و FSH بر روی هیپوفیز می­ شود. اهمیت بالینی هورمون پرولاکتین در تشخیص هیپر پرولاکتینمیا و غربالگری تأثیر درمان این بیماری می­ باشد.

در این روش ابتدا کالیبراتور PRL، نمونه بیمار یا کنترل به چاهک پوشیده شده با استرپتواویدین اضافه می­ شود. آنتی­ بادی­ های بیوتینه ­شده منوکلونال و نشان­دار شده با آنزیم (مستقیماً بر ضد اپی ­توپ­ های مجزا و متفاوت پرولاکتین) به چاهک اضافه شده و خوب مخلوط می­ شوند. واکنش بین آنتی ­بادی ­های مختلف ضد پرولاکتین و پرولاکتین اصلی (native) یک کمپلکس ساندویچی تشکیل داده که این کمپلکس به استرپتواویدین موجود در چاهک متصل می­ شود. بعد از دوره انکوباسیون کامل، هورمون های پرولاکتین متصل شده به آنتی بادی کنژوگه و باند شده از بقیه پرولاکتین- آنزیم های باند نشده به وسیله شستشو جدا می شوند. فعالیت آنزیم موجود در چاهک به وسیله واکنش با سوبسترای مناسب و تولید نور سنجیده می­ شود.

با استفاده از چندین استاندارد با سطح پرولاکتین معلوم، یک منحنی دوز-پاسخ از فعالیت و غلظت ترسیم می­شود که به کمک این منحنی می­توان سطح هورمون پرولاکتین را در نمونه مجهول تعیین نمود.