اندازگیری کمی غلظت کل T3 در سرم و پلاسمای انسانی به روش ایمونواسی آنزیمی.

خلاصه: اندازگیری غلظت T3 در سرم به عنوان یک روش ارزشمند در تشخیص اختلالات تیروئید می باشد. اهمیت این فاکتور باعث پیشرفت قابل توجهی در متدولوژی سنجش این فاکتور در دو دهه اخیر شد. پیدایش آنتی سرم های مونواسپسفیک و همچنین عوامل بلاک کننده اتصال T3 به پروتئین های سرمی باعث پیشرفت روش ساده رادیو ایمونواسی گشته است.

روش به کار رفته در این کیت الایزا، به تکنسین اجازه می دهد که با یک حساسیت خوب و چندین روش تکنیکی ساده بتواند به طور مستقیم غلظت کل T3 را سنجش کند. در این روش سرم مرجع، نمونه های بیمار و یا کنترل ها در ابتدا به چاهک ها اضافه می شود و سپس کونژوگه آنزیم-T3 اضافه می شود و باهم مخلوط می شوند. یک واکنش رقابتی بین آنزیم کونژوگه شده تری یدوتیرونین برای اتصال به تعداد محدودی از جایگاه های آنتی بادی های تثبیت شده در ته چاهک به وجود می آید. بعد از اتمام فرآیند انکوباسیون آنتی بادی های باند شده با آنزیم-T3 کونژوگه از آنزیم-T3 کونژوگه و باند نشده در اثر فرآیند شستشو جدا می شود. رنگ تولید شده بر اثر واکنش سوبسترای مناسب آنزیم با آنزیم است و متناسب با میزان فعالیت آنزیم موجود در سطح چاهک است. از چندین سرم مرجع با غلظت معلوم تری یدوتیرونین برای ترسیم گراف فعالیت و غلظت تری یدوتیرونین استفاده می شود. از طریق مقایسه منحنی دوز- پاسخ با فعالیت نمونه مجهول غلظت این نمونه تعیین می­ گردد.