آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها، املاح معدنی و آنزیم هایی هستند که سلول ها و بافت های بدن را در برابر اثرات زیان بار مولکول های سمی به نام رادیکال های آزاد محافظت می کنند. رادیکال های آزاد، مولکول هایی هستند که آخرین لایه الکترون آن ها تکمیل نبوده و به همین دلیل به لحاظ شیمیایی فعال تر از دیگر مولکول ها هستند. آنتی اکسیدان ها در برخی از مواد غذایی خاص مانند غذاهایی که حاوی ویتامین C ،A و E و مواد معدنی مثل مس، روی و سلنیوم هستند، وجود دارد. سیستم آنتی اکسیدانی سلول زنده شامل سطوح مختلف دفاعی می باشد که در مهم ترین و اولین سد دفاعی سیستم، پیشگیری از تشکیل رادیکال های آزاد انجام می گیرد و از 3 آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز تشکیل می شود.

گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) در داخل سیتوپلاسم و میتوکندری سلول ها وجود دارد و نقش بیولوژیکی آن ها محافظت ارگانیسم ها در برابر آسیب های اکسیداتیو می باشد. این آنزیم باعث احیاء هیدروپراکسیدهای لیپیدی به الکل های مربوطه و احیاء پراکسید هیدروژن آزاد به آب است و از این طریق از تشکیل رادیکال های آزاد جلوگیری می کند. GPX دارای ایزوآنزیم های مختلفی می باشد که در بخش های مختلف سلولی قرار دارند و دارای سوبستراهای مختلفی هستند. GPX1 فراوان ترین نوع این آنزیم است و تقریباً در سیتوپلاسم تمام بافت های پستانداران یافت می شود.