شخیص فاکتور روماتوئید متداول ترین و ساده ترین راه متمایز کردن بیماری آرتریت روماتوئید از سایر بیماری های مزمن التهابی آرتریدی می باشد. آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن کمپلکس ایمنی موضعی و جزء بیماری های خود ایمنی محسوب می شود. در 80 درصد بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مقدار RF بالاتر از حد نرمال می باشد. همچنین در افراد بالای 60 سال و افراد مبتلا به برخی بیماری های عفونی، افزایش سطح RF مشاهده می شود. به همین علت افزایش سطح RF به تنهایی نمی تواند نشان دهنده ابتلا به آرتریت روماتوئید باشد و نتایج می بایست با علائم بالینی و سایر نتایج آزمایشات مقایسه گردد.

فاکتورهای روماتوئید یک گروه ناهمگن از اتو آنتی بادی های علیه شاخص های آنتیژنی ناحیه FC مولکولهای IgG هستند که در تشخیص آرتریت روماتوئید نقش مهمی دارند. این فاکتور همچنین در دیگر بیماری های التهابی روماتیسمی و بیماری های مختلف غیر روماتیسمی یافت می شود.