در ملکول های آنتی بادی دو کلاس یا ایزوتیپ زنجیره سبک به نام های کاپا و لامبدا نامیده می شوند که از طریق مناطق ثابت  انتهای کربوکسی خود قابل افتراق هستند. هر مولکول آنتی بادی دارای دو زنجیره سبک کاپا و دو زنجیره سبک لامبدا است. در انسان در حدود 60% مولکول های آنتی بادی دارای زنجیره سبک کاپا و حدود 40% زنجیره سبک لامبدا را دارند. در زمان گسترش مونوکلونال لنفوسیت های B سرطانی این نسبت به طور واضحی تغییر پیدا می کند. در واقع، از نسبت سلول های دارای زنجیره های سبک اغلب جهت تشخیص کلینیکی لنفوم های سلول B استفاده می شود. اندازه گیری انواع ایمونوگلوبولین زنجیره سبک برای تشخیص مالتیپل میلوما، ماکروگلوبولینمیای Waldenstroms و نئوپلاسمای لمفوتیک مهم است. در اختلالات بافتهای پیوندی مختلف مثل آرتریت روماتوئید و لوپوس سیستمیک اریتماتوس، تولید زنجیره های سبک افزایش می یابد.