پروتئین های ادرار ممکن است از پلاسما یا دستگاه ادراری منشا بگیرند. در اغلب موارد، شروع بیماری های کلیوی با دفع ادراری پروتئین یا پروتئینوری همراه می باشد که در اکثر این بیماران به دلیل افزایش نفوذپذیری گلومرولار و یا کاهش باز جذب توبولار دفع پروتئین اتفاق می افتد. عفونت، خونریزی، بارداری، تب و استرس می تواند باعث افزایش سطح پروتئین توتال در ادرار شود. بیشتر پروتئین CSF به طریق پینوسیتوز پروتئین های پلاسمایی با عبور از BBB تامین می شود. به دلیل وجود فرآیند انتقالی برای پروتئین ها، تنها پروتئین های دارای وزن مولکولی پایین در CSF وجود دارند. افزایش فشار درون جمجمه، جراحات و خونریزی های مغزی و مننژیت باعث افزایش سطح پروتئین در مایع مغزی نخاعی می شود.