آلبومین پروتئین ساده ای (فاقد کربوهیدرات) متشکل از یک زنجیر پلی پپتیدی با 585 اسید آمینه می باشد. روزانه حدود 9 تا 12 گرم آلبومین توسط کبد سنتز و وارد گردش خون می شود. آلبومین فراوان ترین پروتئین موجود در گردش خون است. به دلیل اندازه نسبتا کوچک و غلظت پلاسمایی بالا، آلبومین یک جزء مهم اکثر مایعات خارج عروقی نظیر CSF، مایع بینابینی، ادرار و مایع آمنیوتیک در زمان بارداری می باشد. آلبومین در حفظ فشار انکوتیک پلاسمایی، اتصال به لیگاندهای مختلف، تامین اسیدهای آمینه مورد نیاز بافت ها نقش اساسی دارد. در سوء جذب و سوء تغذیه، بیماری های کبدی، دفع غیر طبیعی آلبومین بر اثر بیماری کلیوی و التهابی روده سطح آلبومین خون کاهش پیدا می کند. در ارزیابی سوء تغذیه، پایش درمان هیپرگلیسمی، آشکارسازی و پایش بیماری های کلیوی سنجش آلبومین اهمیت بسزایی دارد.