FSH هورمونی گلیکوپروتئینی و دارای دو زیر واحد می­ باشد که وزن مولکولی آن  حدود 35500 دالتون است. زیر واحد α مشابه هورمون­ های هیپوفیزی LH ،TSH و CG (گنادوتروپین جنینی) می­ باشد، ولی زیر واحد β متفاوت است. فعالیت زیستی مولکول مربوط به زیر واحد β می­ باشد. تحریک هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) سبب ترشح FSH و LH از هیپوفیز می­ شود که به وسیله جریان خون به جایگاه عملشان (بیضه ­ها و تخمدان) منتقل می­ شوند. در مردان FSH روی سلول­ های سرتولی بیضه ­ها عمل کرده و سنتز پروتئین Inhibin را تحریک می­ کند که به طور ویژه­ ای ترشح FSH و پروتئین باند شده به اندروژن را مهار می­ نماید. بنابراین به طور غیر مستقیم اسپرماتوژنز را حمایت می­ کند.

در زنان FSH روی سلول­ های گرانولوزا تخمدان اثر گذاشته و استروئیدوژنز را تحریک می­ کند. همه سیکل­ های قاعدگی و تخمک­ گذاری الگوی ویژه ­ای از ترشح FSH و LH دارند. سیکل قاعدگی به وسیله جریان نیم­ دایره گنادوتروپین ­ها (FSH و LH) به دو فاز فولیکولار و لوتئال تقسیم می ­شود. همزمان با سپری شدن فاز فولیکولار غلظت FSH کاهش می یابد. تقریباً در زمان تخمک­ گذاری (حدود اواسط سیکل) FSH به بالاترین مقدار خودش می ­رسد (میزان کمتر نسبت به LH).

اهمیت بالینی سنجش FSH، تعیین هموستاز تنظیم باروری از طریق مسیر گنادی-هیپوفیزی-هیپوتالاموسی می ­باشد. در این روش ابتدا کالیبراتور FSH، نمونه بیمار یا کنترل به چاهک پوشیده شده با استرپتواویدین اضافه می­ شود. آنتی ­بادی­ های بیوتینه­ شده منوکلونال و نشان­دار شده با آنزیم (مستقیماً بر ضد اپی­ توپ­ های مجزا و متفاوت FSH) به چاهک اضافه شده و خوب مخلوط می ­شوند. واکنش بین آنتی­ بادی­ های مختلف ضد FSH و FSH اصلی (native) یک کمپلکس ساندویچی تشکیل داده که این کمپلکس به استرپتواویدین موجود در چاهک متصل می­ شود. بعد از دوره انکوباسیون کامل، آنتی­ بادی ­های ضد FSH و کنژوگه شده با آنزیم و باند شده به کمک آسپیراسیون از بقیه FSH –آنزیم های باند نشده جدا می ­شوند. فعالیت آنزیم موجود در چاهک به وسیله واکنش با سوبسترای مناسب و تولید رنگ سنجیده می­ شود.

با استفاده از چندین استاندارد با سطح FSH معلوم، یک منحنی دوز-پاسخ از فعالیت و غلظت ترسیم می­شود که به کمک این منحنی می­توان سطح هورمون FSH را در نمونه مجهول تعیین نمود.