در بیماری­ های آلرژیک آتوپیک مثل آسم آتوپیک، درماتیت آتوپیک و تب یونجه مقدار ایمونوگلوبولین E (IgE) در خون بیماران افزایش می­ یابد. IgE به عنوان آنتی ­بادی آلرژنیک نیز شناخته می­ شود. عموماً افزایش سطح IgE نشان دهنده افزایش حساسیت (واکنش ­های آلرژیک) همراه با IgE می­ باشد. حملات انگلی مثل کرم قلابدار و اختلالات بالینی خاص مثل آسپرژیلوزیس سبب افزایش مقدار IgE می­ شوند. کاهش مقدار IgE در مواردی مثل هیپو گاماگلوبولینمیا، بیماری­ های اتوایمیون، کولیت­ های زخمی، هپاتیت­ ها، سرطان و مالاریا مشاهده شده است. سطح IgE سرمی یا طناب نخاعی خون معیار خوبی برای پیش بینی شرایط آلرژیک در بچه­ ها می ­باشند.

غلظت IgE سرم در بیماران به وسعت واکنش آلرژیک و تعداد آلرژن­ های متنوعی که سبب حساسیت می­ شوند، بستگی دارد. غلظت IgE در اشخاص نرمال غیر آلرژیک به طور گسترده­ ای متفاوت است، به طوری که در طول بچگی به تدریج افزایش می­ یابد و بالاترین مقدار آن در سن 15 تا 20 سالگی است. با این وجود تا حدود سن 60 سالگی ثابت باقی مانده و بعد از آن به تدریج کاهش می­ یابد.