IgE با وزن مولکولی 190 هزار دالتون، دارای دو زنجیره سبک یکسان و دو زنجیره سنگین یکسان است که توسط پیوندهای دی سولفیدی به یکدیگر متصل شده اند. IgE دارای نیمه عمر 2 تا 3 روز می باشد. IgE در مواجهه با عفونت های انگلی و واکنش های ازدیاد حساسیت فوری (Type II) نقش بسزایی را ایفا می کند. IgE همانند سایر مولکول های آنتی بادی، انحصاراً توسط سلول های B ساخته می شود و به عنوان پذیرنده آنتی ژن بر سطح سلول های ازدیاد حساسیت زودرس عمل می کند. در زمان تماس اولیه فرد با آنتی ژن های بی ضرر، IgE تولید شده به بازوفیل ها و ماست سل ها متصل می شود که در زمان تماس مجدد آنتی ژن به ماست سل های حساس شده و واکنش متقاطع IgE، میانجی های ترشحی از جمله هیستامین از سلول ها آزاد می شود.

سطح IgE در بیماری های آلرژیک مثل آسم، تب یونجه، اگزما و حملات انگلی افزایش می یابد. کاهش سطح IgE در مواردی مثل هیپوگاماگلوبولینمیا، بیماری های اتوایمیون و کولیت دیده می شود. غلظت IgE در افراد نرمال غیر آلرژیک به طور گسترده ای متفاوت است، به طوری که در طول دوران بچگی به تدریج افزایش می یابد و به بالاترین مقدار خود در 20-15 سالگی می رسد و بعد از 60 سالگی به تدریج کاهش می یابد.