لاکتات دهیدروژناز آنزیمی داخل سلولی با 4 زنجیره پلی پپتیدی می باشد که دارای پنج ایزوآنزیم مختلف است و در واکنش های تبدیل لاکتات و پیروات نقش دارد. LDH در سلول های بسیاری از بافت های بدن به خصوص در قلب، کبد، گلبول های قرمز، کلیه، عضلات اسکلتی و ریه ها وجود دارد، به همین دلیل سطح LDH توتال نمی تواند شاخص اختصاصی برای بیماری خاصی یا آسیب وارده بر عضو به خصوصی باشد. در آسیب های قلبی، 48-24 ساعت بعد از حمله، سطح LDH سرم افزایش می یابد و طی 3-2 روز به بالاترین سطح خود می رسد. سطح LDH سرم در سکته قلبی، بیماری های ریوی و کبدی، آسیب های عضلانی و بدخیمی ها افزایش می یابد.