اسپیروکت ها  گروه بزرگ و ناهمگونی از باکتری های مارپیچی و متحرک هستند و به صورت باسیل های گرم منفی، دراز، سیلندری شکل، مارپیچی و فنر مانند می باشند. عامل بیماری سیفیلیس باکتری اسپیروکت ترپونما پالیدوم است. در طبیعت عفونت با ترپونما پالیدوم فقط در انسان دیده می شود. عفونت انسانی معمولاً به وسیله تماس جنسی منتقل شده و ضایعات عفونی در پوست یا غشاهای مخاطی ناحیه تناسلی ایجاد می کند. در مراحل مختلف بیماری ایجاد شانکر روی پوست، راش، لنفادونوپاتی منتشر و علائم CNS و قلبی – عروقی ممکن است بروز پیدا کند.

در آزمایش های ایمنولوژیک سیفلیس، آنتی بادی های تروپونمایی و غیرتروپونمایی شناسایی می شوند و شامل دو گروه آنتی بادی می شوند: گروه اول که به دنبال یک آنتی بادی غیر تروپونمایی به نام رآژین می باشند که با فسفولیپیدهای بدن تشابه آنتی ژنی دارند و در گروه دوم آنتی بادی علیه تروپونما پالیدوم شناسایی می شوند.

آزمایش های گروه اول جزء آزمایشات غربالگری می باشند و نسبتاً غیر اختصاصی هستند. در زنان باردار در صورت عدم درمان سیفیلیس ممکن است سقط، تولد نوزاد مرده یا زایمان زودرس رخ دهد.