Unconjugated Estriol (UE3)
غربالگری بیماری سندروم داون جنین بوسیله اندازه گیری چندین مارکر در خون مادر در چند سال اخیر پیشرفت زیادی داشته است. اگر چه بیشتر از 40 سال است که سنجش مایع آمنیوتیک در دسترس می باشد، اما این مایع به علت خطری که برای جنین دارد، تنها برای تشخیص اختلالات خطرناک جنینی استفاده می شود. AFP ،hCG، بتا hCG و استریول غیر کونژوگه تست های رایجی هستند که در مایع آمنیوتیک برای تشخیص افتراقی استفاده می شوند. استریول غیر کونژوگه موجود در سرم زنان باردار، منحصراً بواسطه جفت و از پیش سازهای جنینی منشاء می گیرد.
شواهد بالینی نشان می دهد در بارداری های عادی تولید استریول در سه ماهه سوم بارداری به طور ثابتی افزایش می یابد. با این وجود، در بارداری های بغرنج سنتز استریول به سرعت کاهش می یابد. در سال های اخیر رایج ترین روش برای غربالگری سنتز استریول (به عنوان شاخص استرس جنینی) اندازه گیری استریول و استریول کونژوگه در نمونه ادرار 24 ساعته می باشد. بنابراین، تغییرات کلیرانس کلیوی و نوسانات روزانه سبب بروز نتایج مشکوک می شوند. در سال های اخیر تحقیقات نشان داده که تعیین استریول غیر کونژوگه در پلاسمای زنان باردار نسبت به ادرار، مارکر بهتری برای استرس جنینی است. کاهش غیر طبیعی مقدار استریول در زنان باردار نشان دهنده مشکلی در روند رشد بچه می باشد.
مقدار استریول در زنان غیر باردار بعد از یائسگی تغییر چندانی ندارد و نسبت به مقدار آن در مردان تغییر چشمگیری مشاهده نمی شود. کیت الایزای استریول غیر کونژوگه آدین طب حاوی آنتی بادی ضد استریول ویژه ای می باشد و نیازی به استخراج نمونه از سرم یا پلاسما نیست. واکنش متقاطع با مواد طبیعی و استروئیدهای دارای ساختمان مشابه پایین است. از چندین استاندارد با غلظت استریول معلوم برای ترسیم گراف فعالیت و غلظت استریول استفاده می شود. از طریق مقایسه منحنی دوز- پاسخ با فعالیت نمونه مجهول غلظت این نمونه تعیین می گردد.